de ochtendzon breekt stuk op de gordijnen
een smalle kier laat speels een straaltje door
en laat de stofjes dansen in haar spoor
vandaag kunnen de lakens aan de lijnen

 

een nare droom rammelt nog zijn refreinen
die als een echo galmen in mijn oor

terwijl de ketel zingt op 't gaskomfoor

laat ik de droom weer in het niets verdwijnen

 

de zomer ging dit jaar geheel teloor
omdat mijn zon zo zelden wilde schijnen
gelokt door een uitbundig vogelkoor
wring ik mijn dag nu snel in haar baleinen

Corry van Doorn 2008

Omdat ik wilde weten waar je was
zocht ik naar jou in onbekende straten
waar oude huizen donker en verlaten
de echo galmden van mijn trage pas
Daar hoorde ik jou achter muren praten
je stem klonk zacht maar scherp als snijdend gras

Ik trad behoedzaam in 't gebroken glas
van mijn herinneringen, zelfs hiaten
werden stilaan gevuld met rook en as
Omdat ik niet vergeven kon noch haten
heb ik me afgekeerd. Met snelle pas
ben ik gegaan en heb je daar gelaten

                    Corry van Doorn    2003

't is voorjaar en de strijd is weer begonnen
er breken hevige gevechten uit
want elke ganzerik zoekt zich een bruid
de grijskop heeft verloren en gewonnen

 

nu staat hij voor mijn raam, vier volle dagen
zie ik hem glijden naar een trage dood
hij weigert zelfs het kleinste stukje brood
ik kan dit lijden bijna niet verdragen

 

zijn hals hangt in een vreemde bocht gebogen
en aan zijn vleugels kleeft geronnen bloed
dan komt de dorst het leven tegemoet
en wordt hij naar de waterkant gezogen

 

vier weken later is hij weer genezen
maar elke dag is hij driemaal mijn gast
met vrouw en kroost het wordt een hele last
ik vrees de bakkersnota nu met vreze

 

                          Corry van Doorn aug. 2004