1929
Uitgelicht: Kees Godefrooij
1929
Het was de dag van na de krach
en menig man sprong tot de wormen
maar zij stelde haar eigen normen
door veel te slapen overdag
en menig man sprong tot de wormen
maar zij stelde haar eigen normen
door veel te slapen overdag
ze weet nog goed toen zij hem zag
de warme weelde van haar vormen
ontlaadde zich in wervelstormen
bewogen door zijn bleke lach.
de warme weelde van haar vormen
ontlaadde zich in wervelstormen
bewogen door zijn bleke lach.
De stomer zou naar Frankrijk varen
dat aan de liefde is gewijd
soms zat ze voor zich uit te staren
dat aan de liefde is gewijd
soms zat ze voor zich uit te staren
en las in 'De verloren tijd'
over de adel in die jaren
dan rilde ze, dan kwam de spijt
over de adel in die jaren
dan rilde ze, dan kwam de spijt
Kees Godefrooij
Harten twee
Uitgelicht: gastdichter Aubrey van Amstel
Harten twee
Ze liggen, door geen kledingstuk gescheiden.
Ontspannen voelen zij elkanders huid.
Nog kort tevoren schreeuwden zij het uit.
Volmaakte harmonie ervaren beiden.
Ontspannen voelen zij elkanders huid.
Nog kort tevoren schreeuwden zij het uit.
Volmaakte harmonie ervaren beiden.
Ze streelt z'n borst, terwijl ze 'm teder kust
en waant zich nu verbonden voor het leven,
maar och, wat duurt volmaakt geluk toch even,
want tastend wordt ze eensklaps ongerust.
en waant zich nu verbonden voor het leven,
maar och, wat duurt volmaakt geluk toch even,
want tastend wordt ze eensklaps ongerust.
Ze staakt het strelen, want ze voelt z'n hart:
z'n hartslag blijkt het dubbele van de hare!
Ze is geschokt en reageert verward.
z'n hartslag blijkt het dubbele van de hare!
Ze is geschokt en reageert verward.
Bij toverslag lijkt de harmonie verstoord.
Ze vraagt: 'Hoe kon ik zulk een onrust baren?'
Kalmerend zegt de vroedvrouw, dat het hóórt.
Ze vraagt: 'Hoe kon ik zulk een onrust baren?'
Kalmerend zegt de vroedvrouw, dat het hóórt.
Aubrey van Amstel
Vochtig gras
Uitgelicht: gastdichter Anna Maria
Vochtig gras
Als licht te wit, de nacht te kort
en klam, het kleffe lijf zo loom
de zon symbool voor monotoon,
en groen dofgrijs en stoffig wordt
als asfalt smelt, een blikken stroom
en masse zich richting stranden stort
waar vlees zich in bikini sjort
de zee zelfs lauwig is en sloom
dan droom ik van de geur van vuur
van stormachtig en nat en guur
van kleurend blad en regenplas
van schemer op een menselijk uur
van ochtendkou op vochtig gras
en wou dat het september was
Anna Maria
Bezoek
Uitgelicht: Gastdichter Daan de Ligt
Bezoek
haar kamer is doortrokken van de geur
van lakens die al ongewassen drogen
ze schaamt zich voor 't fysieke onvermogen
al jaren staart ze hoopvol naar de deur
van lakens die al ongewassen drogen
ze schaamt zich voor 't fysieke onvermogen
al jaren staart ze hoopvol naar de deur
die af en toe de gasten binnenlaat
dan voelt ze wat afstandelijke kussen
ze speelt de vreugde, maar ze hoopt intussen
dat iedereen zo snel als kan weer gaat
dan voelt ze wat afstandelijke kussen
ze speelt de vreugde, maar ze hoopt intussen
dat iedereen zo snel als kan weer gaat
het wachten is alleen nog maar op hem
van wie ze vroeger nooit iets weten wou
ze hunkert naar zijn fluisterende stem
van wie ze vroeger nooit iets weten wou
ze hunkert naar zijn fluisterende stem
dan hoort ze in de slaap een schuchter kraken
een windvleug doet haar rillen van de kou
hij streelt haar hand nog voor ze kan ontwaken
een windvleug doet haar rillen van de kou
hij streelt haar hand nog voor ze kan ontwaken
Daan de Ligt
De Autodidact
Uitgelicht: Gastdichter Koos
De Autodidact
En elke keer als hij als ~Dichter~ aan moet treden
Wordt hij belaagd met deze cruciale vraag
Er is altijd een interviewer die wil weten
~Vliegt u door uw beperkte scholing niet wat laag?
Wordt hij belaagd met deze cruciale vraag
Er is altijd een interviewer die wil weten
~Vliegt u door uw beperkte scholing niet wat laag?
Slechts zes jaar basis werd er aan u onderwezen
Uw kennis stopt bij 't repertoire van Max van Praag
Dat is voor 't Klootjesvolk wel aardig om te lezen
Doch voor een Muze minnend mens een ware plaag~
Uw kennis stopt bij 't repertoire van Max van Praag
Dat is voor 't Klootjesvolk wel aardig om te lezen
Doch voor een Muze minnend mens een ware plaag~
Maar sinds vandaag maakt hem die vraag niet meer verlegen
Hij zag het licht en had metéén zijn antwoord klaar
En zei ~Al heb ik 'dat' van Holst niet meegekregen
Ik word beroemd en een bejubeld Kunstenaar:
Ook Louis Armstrong wist van Haydn noch Bizet
Toch kreeg -ie heel de wereld plat op zijn Trompet~
Hij zag het licht en had metéén zijn antwoord klaar
En zei ~Al heb ik 'dat' van Holst niet meegekregen
Ik word beroemd en een bejubeld Kunstenaar:
Ook Louis Armstrong wist van Haydn noch Bizet
Toch kreeg -ie heel de wereld plat op zijn Trompet~
© Koos 14-06-2006
De brievenbus
Uitgelicht: Gastdichter Rosanne van Doorn
De Brievenbus.
Ik was een brievenbus,
op mij zat een mus.
Hij liet een poepie,
Dat was voor mij een snoepie.
Want als je een brievenbus bent,
Word je met poepie's verwent.
Op een dag werd mijn mond opengerukt,
De postbode stond voor mij gebukt.
Hij gooide een lading brieven naar binnen,
Ik dacht wat moet ik daar nu tegen beginnen?
Gelukkig kwam mijn vriend de wind langs,
En pakte de pet van postbode Frans.
De pet waaide in de bomen,
Sinsdien is hij niet meer terug gekomen.
Rosanne van Doorn. (9 jaar)
Groetjes Rosanne
Maak jouw eigen website met JouwWeb